De casus van…. Merel

Politie en VT streven ernaar om bij een dergelijke weging altijd samen op te trekken. In afstemming besluiten we dat VT eerst in gesprek gaat het slachtoffer, de pleger is door politie al gesproken.

Samen met een collega ga ik langs bij het slachtoffer, een mevrouw en haar 1,5 jaar oude kindje. Mevrouw wordt door onze komst overvallen maar begrijpt dat wij langskomen en in gesprek willen. Omdat mevrouw niet goed Nederlands spreekt, spreken we haar met een telefonische tolk. Ondertussen vraagt het kindje ook onze aandacht. Ze klimt op tafel, speelt kiekeboe en pakt mijn pen af om ermee te tekenen. We kunnen haar niet spreken, daarvoor is ze te jong maar ik vraag mij af wat er in haar hoofdje afspeelt op dit moment.
Mevrouw doet haar verhaal en vertelt ons dat ze geïsoleerd wordt, ze mag niet naar buiten van haar man en geen contact hebben met haar familie. Haar man slaat haar, scheldt haar uit en dit alles in bijzijn van hun dochtertje. Mevrouw begrijpt dat dit niet mag, ze weet echter niet waar ze naar toe kan en wie haar zou kunnen helpen. Mevrouw wil scheiden van haar man, dit zal door hem en beide families echter niet geaccepteerd worden en zij vreest voor haar leven en dat van haar familie.

Naar aanleiding van dit gesprek is het voor ons duidelijk; een huisverbod van 10 dagen is niet het juiste middel om de veiligheid te borgen. Er is sprake van eer-gerelateerde problematiek wat een contra- indicatie** is voor het opleggen van een tijdelijk huisverbod. We bespreken met mevrouw dat vertrekken naar een veilige opvang beter passend is en daar stemt zij mee in. Mevrouw heeft geen auto maar ze moet wel zo snel mogelijk weg aangezien haar man snel vrij zal komen. Daarnaast liggen de meeste spullen in een ander huis vanwege de verhuizing waar zij in zitten. We bellen een taxi, gaan met mevrouw mee naar het andere huis zodat zij spullen kan pakken. Mevrouw is geëmotioneerd, wat we begrijpen. Haar dochtertje is erbij, wij kunnen haar niet uitleggen wat er speelt en wat er gaat gebeuren. Ze lacht veel, mevrouw drukt het dochtertje in mijn handen omdat ze al haar spullen moet pakken. Daar sta ik dan, ik vraag mij af of dit “onze” taak is omdat we vanuit Veilig Thuis geen hulpverleners zijn, maar ik bedenk me ook dat mevrouw deze stap niet alleen zou (kunnen) zetten dus we doen wat nodig is!

We rijden met mevrouw mee naar de veilige opvang en dragen haar en haar dochtertje over aan onze collega aldaar. Het is en blijft triest, vind ik. Iemand die moet vluchten omdat hij/ zij thuis niet veilig is….

Onderweg naar kantoor bel ik met de HOvJ. Ik informeer hem dat mevrouw en haar kindje veilig zijn. De HOvJ biedt aan om zelf de boodschap aan meneer te geven dat zijn vrouw en kind op een veilige plek zijn geplaatst en dat VT contact met hem op zal nemen. We maken van dit aanbod graag gebruik en nemen de tijd om alles zorgvuldig te registreren. De casus wordt overgedragen aan de backoffice van VT zij zullen in afstemming met de opvang in gesprek gaan met meneer.

Het was een goede samenwerking met de HOvJ en met dat voldane gevoel sluit ik mijn werkdag weer af en vraag ik me af hoe mijn werkdag er morgen weer uit zal zien.

* Een tijdelijk huisverbod kan opgelegd worden door de burgemeester in situaties waarbij er sprake is van directe onveiligheid binnen de relationele sfeer. De pleger van het huisverbod krijgt een verbod om zijn woning te betreden en een contactverbod met alle achterblijvers, waaronder het slachtoffer en de thuiswonende kinderen. Dit tijdelijk huisverbod kan verlengd worden tot een maximale duur van 28 dagen, Veilig Thuis dient hiervoor een advies te schrijven aan de burgemeester.

Een tijdelijk huisverbod heeft als doel om een time- out en daarmee herstel van de acute veiligheid te borgen en het op gang brengen van risicogestuurde zorg met als doel om nieuwe escalaties in de toekomst te voorkomen.

**wanneer er sprake is van eer-gerelateerde problematiek brengt het mogelijk extra onrust en/ of dreiging met zich mee als de partner een huisverbod opgelegd krijgt en zijn huis daarom moet verlaten voor 10 dagen. De eer kan hiermee geschonden worden en dit kan de dreiging eerder laten toenemen, omdat ook de families van beiden kanten zich ermee kunnen gaan bemoeien.