Veelgestelde vragen

Mishandeling is soms moeilijk te zien. Er zijn verschillende signalen die je kunnen opvallen. Stil en teruggetrokken gedrag, of juist heel druk gedrag. Schrikken van aanrakingen, vaak verwondingen hebben op onlogische plekken. En daar ongeloofwaardige verklaringen voor geven. Maar ook een onverzorgd uiterlijk, vieze, kapotte kleren en ongewassen haren en lichaam. En tenslotte ouders die schreeuwen tegen hun kind of vaak negatieve dingen zeggen over hun kind. Of een partner die je nooit buiten ziet. Of iemand die angstig, schrikachtig of depressief is. Of mishandeling of verwaarlozing van een huisdier: ook dat kan een teken zijn dat het niet goed gaat in het gezin.

Bij een oudere kunnen dit signalen zijn: een slecht verzorgd uiterlijk, urinegeur, blauwe plekken op vreemde plaatsen, somber en lusteloos gedrag, angstig en schrikachtig gedrag, of onderdanig gedrag naar de verzorgende.

Het kunnen allemaal signalen zijn dat het bij een gezin thuis of met een oudere niet goed gaat. Dit zijn slechts voorbeelden. Bedenk je dat elk geval uniek is, en ga op je gevoel af als je denkt dat er iets niet klopt. Bel voor deskundig advies met Veilig Thuis. Je kunt altijd iets doen.

Iedereen mag anoniem contact met ons opnemen. Als je alleen belt voor advies, hoef je niet te zeggen wie je bent.

Als je een melding doet, wil Veilig Thuis wel weten wie je bent. Indien nodig kunnen we afspreken dat we dit niet vertellen tegen de personen over wie je een melding doet.

We bespreken dan wel met jou wat dat voor de betrokkenen betekent. Het is voor de personen over wie jij meldt erg vervelend als wij hen niet kunnen vertellen wie zich zorgen over hen maakt.

Als wij willen uitzoeken wat in jouw gezin moet gebeuren om de veiligheid te herstellen, willen we met alle gezinsleden praten. Dus ook met kinderen en andere gezinsleden, zelfs als die niet bij een incident aanwezig zijn geweest. Dit is onze wettelijke plicht, maar we vinden het ook belangrijk om de mening van iedereen te horen.

Iedereen heeft ook recht op een gesprek. Dat helpt ons om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van de situatie en zo onafhankelijk mogelijk te bekijken wat nodig is.

Als we onderzoeken wat nodig is om de veiligheid in jouw gezin te herstellen, mogen we de mening vragen van anderen. We noemen dit informanten.

We doen dit om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van de situatie en zo onafhankelijk mogelijk te kunnen bekijken wat nodig is. De wet geeft ons de bevoegdheid om dit, als het nodig is, ook zonder jouw toestemming te doen. Wel moeten we je erover informeren en je vertellen wat er besproken is.

Wij kunnen niemand dwingen om met ons in gesprek te gaan, maar we hebben wel de wettelijke taak om te onderzoeken of het veilig is bij jou thuis. Dat kunnen we niet doen zonder jou.

Jouw mening hebben we nodig om een zo goed mogelijk beeld van de situatie te vormen. Ons advies is dan ook om altijd met ons in gesprek te gaan. Als je dat lastig vindt, mag je iemand meenemen om je te ondersteunen of kunnen we je in contact brengen met een onafhankelijk vertrouwenspersoon die je kan helpen bij de gesprekken.

Als Veilig Thuis van mening is dat er voldoende informatie is verzameld, maken we waar mogelijk samen een plan om de situatie bij jou thuis veilig te houden of de veiligheid te herstellen.

We hebben samen met jou afgesproken wat jij kunt doen en wat eventuele hulpverlening kan doen. We houden dan nog een tijd lang de vinger aan de pols om te volgen of iedereen zich aan de afspraken houdt en of de veiligheid in jouw situatie inderdaad hersteld is. Als dat niet het geval is, bekijken we opnieuw hoe we wel een veilige situatie kunnen creëren.

Dat ligt eraan of er een adviesvraag of een melding over je gedaan is. Bij een adviesvraag houden we alleen bij wie de vraag heeft gesteld, niet over wie de vraag gaat. We doen dat om samen met de adviesvrager te onthouden welke afspraken we gemaakt hebben.

Als Veilig Thuis een melding krijgt, noteren we de namen en adressen van alle betrokkenen. We leggen alle gegevens vast die nodig zijn om ons werk goed te kunnen doen.  Dat doen we zo feitelijk mogelijk. We horen alle betrokken partijen, ook betrokken professionals. Dit om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van jullie situatie. Als er feiten en meningen van anderen worden vastgelegd, dan wordt vermeld wie dat zijn. Als het nodig is, neemt Veilig Thuis direct contact op met de gemeente voor het inzetten van (acute) hulpverlening.

Adviezen worden twee jaar bewaard. Elk advies wordt apart opgeslagen. Gaat het om een melding, dan zijn wij wettelijk verplicht je dossier twintig jaar te bewaren.

Jazeker. Je kunt een inzagedossier vragen door een mail te sturen naar Veilig Thuis.

Omdat jouw dossier niet alleen over jou gaat maar over alle personen die erbij betrokken zijn, kijken we wel eerst zorgvuldig wat je mag lezen.

Hierbij houden we ons aan privacyregels. In principe mag je alles lezen wat over jou of je kinderen gaat, tenzij hierdoor een onveilige situatie zou ontstaan.

Voor ouders:
Als je kinderen tot zestien jaar hebt, mogen zowel jij als de andere gezaghebbende ouder de gegevens die over je kinderen zijn opgeschreven lezen. Dit geldt ook als ouders niet meer bij elkaar zijn en de melding niets met een van de ouders te maken heeft. Een gezaghebbende ouder heeft altijd recht op inzage in het dossier van het kind, ook al speelt deze ouder geen rol in de melding. Als ouder heb je namelijk het wettelijk recht om te weten wat er over jouw kind in een dossier staat.

Als je kind ouder is dan twaalf, bespreken we dit eerst met je kind. Is je kind 16 jaar of ouder ,dan bepaalt het kind wie het dossier over hem of haar mag lezen.

Anderen, zoals bijvoorbeeld hulpverleners of de school, mogen het dossier niet lezen.

Wil je hierover meer weten, neem dan contact op met je contactpersoon van Veilig Thuis.